1944 Leányfalu Na Węgrzech nie ma salonu i nie ma społeczeństwa, są tylko grupy społeczne szczerzące do siebie zęby w fałszywym uśmiechu, a życie towarzyskie zamieniło się w prowadzoną podstępnie walkę klas. Dlatego pisarz nieuchronnie musi wyemigrować w samotność, w najgęstszą, całkowicie świadomą samotność.
Sándor Márai „Dziennik”

