- W sierpniu 1982, zostałeś aresztowany za druk podziemnych ulotek. Trafiłeś do więzienia, a tam byli już sami outsiderzy (śmiech).
Oczywiście. Ale to tylko się tak wydaje, gdy patrzy się z daleka. Dopóki jesteś na wolności, straszą cię więzieniem, a czym cię straszą, jak jesteś już tam? Co jest straszne, gdy patrzysz na więzienie? Myślisz, że tam wykluczą cię ze społeczeństwa. Ale to nieprawda, bo życie toczy się bez względu na twoją w nim pozycję. Życie w więzieniu jest swoistą miniaturą życia społecznego, pewnego rodzaju skrótem, esencją życia społecznego. Z tym, że tam się już nie kłamie, nie rzuca wzniosłych haseł. Tam jest konkret, dżungla i walka o przetrwanie.
Zbigniew Libera To nie są tak naprawdę poważni artyści. Rozmowa Roberta Jarosza w katalogu do wystawy Nie jestem już psem w Muzeum Śląskim. 17.08.2018